Ralf König

Ο Ralf Konig αποτελεί μια εξαιρετική περίπτωση δημιουργού που καταφέρνει, ενώ αναφέρεται σ’ έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής, να εποπτεύει και ν’ αναλύει την πραγματικότητα της ζωής όλων μας. Δεν είναι διδακτικός, δεν διαλέγει εύκολες αντιθέσεις, ούτε φτιάχνει εύκολα αστεία εις βάρος στερεοτυπικών αναπαραστάσεων. Αντιθέτως, αναπαριστά την καθημερινή παράνοια, τις αντιφάσεις και τ’ αδιέξοδα από τα οποία κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει. Κι ενώ γίνεται σκωπτικός απέναντι σε όλους, η κριτική του εκκινεί από μια ανθρωπιστική σκοπιά.
Από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, ο Konig απλά δημοσιεύει τα “Schwulcomix” (gay comics) του, χρονογραφώντας την γκέι εμπειρία στον σύγχρονο κόσμο με αμείλικτο χιούμορ, καυστική διεισδυτικότητα και οργασμική επιτυχία. Από την πρώτη του επιτυχημένη ιστορία, το “Der Bewegte Μan” (η ιστορία ενός στρέιτ γκόμενου που μπλέκεται με τον κύκλο ενός γκέι φίλου του και γίνεται ανάρπαστος), μέχρι τα μεταγενέστερα “Konrad & Paul” (επεισόδια από τη ζωή ενός γκέι ζευγαριού), “Das Kondom des Grauens” (όπου ένας γκέι αστυνομικός ερευνά μια υπόθεση που έχει να κάνει με ζωντανά προφυλακτικά -δολοφόνους). “Lysistrata” (όπου η πλοκή της Αριστοφανικής Λυσιστράτης εκτροχιάζεται, όταν εισάγεται μέσα της το εύρημα της “θεραπευτικής ομοφυλοφιλίας”), “Bullenkloten” (ή η καταγραφή της παρακμής μιας μακρόχρονης σχέσης), “Iago” (μεταφορά του Οθέλλου στη σύγχρονη γκέι σκηνή), και “Beach Boys” (μια ιλιγγιώδης κατασκευή που μεταπηδά από τους ρεαλιστικούς καυγάδες ενός ζευγαριού, στο σουρεαλιστικό πορνογραφικό μυθιστόρημα που διαβάζει ο ένας από αυτούς), ο Konig φέρνει κοντά τούς δύο κόσμους, των γκέι και των στρέιτ, όχι με σκοπό να τους συμφιλιώοει, αλλά για να τους αποδομήσει και τους δύο. Το ότι οι στρέιτ καταλαβαίνουν και εκτιμούν το χιούμορ του, είναι, σύμφωνα με τον Konig, μια παγίδα, γιατί δεν τους προσφέρει μια δωρεάν θέα των “άλλων”, αλλά μια ανελέητη, οδυνηρή, ξεκαρδιστική αντανάκλαση των εαυτών τους.

Ως σατιρικός καλλιτέχνης, ο Konig φυσικά διαστρεβλώνει την πραγματικότητα. Είναι όμως ακριβώς αυτή η διαστρέβλωση που κάνει το έργο του να μην είναι ερμητικό, χωρίς να πέφτει στην παγίδα του συμβιβασμού. Όπως λέει ο ίδιος, “κανείς δεν κατηγόρησε τον Casanova και τον Jean Marc Reiser ότι διαστρέβλωσαν την αλήθεια για την ετεροφυλοφιλία. Τα θέματά μου είναι το σεξ και ο έρωτας, όχι μόνο το σεξ. Δεν βρίσκω το σεξ αστείο (όταν είναι αστείο, δεν είναι καλό), αλλά βρίσκω αστεία τα όσα το συνοδεύουν. Τις προσδοκίες πριν από αυτό, την απογοήτευση μετά από αυτό, τα συμπλέγματα, τους φόβους, τα μπλεξίματα, τις σκέψεις που δεν εκφράζουμε όταν το κάνουμε, και τις γκάφες που κάνουν οι άνθρωποι για να φτάσουν σε αυτό. Αυτό είναι το κύριο – κι όχι το μηχανικό μέσα-έξω του πράγματος”.Όλοι μπορούν να ταυτιστούν με τα παραπάνω, κι ας μην ταυτίζονται με τη συγκεκριμένη εμπειρία. Αυτό άλλωστε δεν είναι το ζητούμενο του Konig. Προτιμά να μας δείχνει, χωρίς κολλήματα (δικά του) ή ενοχές (δικές μας), κόσμους χαρωπά γκροτέσκους, τρομακτικά κωμικούς, με ανθρώπους που κατευθύνονται στη ζωή από τη λίμπιvτό τους, αντιμέτωπους με άλλους που προσπαθούν να βιώσουν την ποίηση του έρωτα. Κόσμους βαθιά ανθρώπινους, αναπόφευκτα γελοίους, με δεδομένα που δεν συμβιβάζονται (αλλά αυτή είναι και η γλύκα τους), με στιγμές φιλοσοφίας, ενδοσκόπησης και ρομαντισμού που είναι καταδικασμένες να τιναχτούν στον αέρα σε μια έκρηξη γέλιου και κοροϊδίας, επειδή, ανεξαρτάτως με ποιο φύλο μας αρέοει να κοιμόμαστε, εμείς οι άνθρωποι απλά δεν αντέχουμε την ευτυχία.

Το παραπάνω κείμενο ανήκει στον Αβραάμ Καούα και βρίσκεται στην ειδική έκδοση του 10ου φεστιβάλ Κόμικς της βαβέλ.

Να προσθέσουμε, όμως, ορισμένα επιπλέον στοιχεία για τον αγαπημένο μας γερμανό κομιξά: Γεννήθηκε στην πόλη Soest της Γερμανίας στις 8 Αυγούστου του 1969 κι η πρώτη του καλλιτεχνική δουλειά ήταν η συγγραφή ενός θεατρικού σεναρίου με πρωταγωνιστή έναν τραβεστί. Το ενδιαφέρον είναι πως, τον καιρό εκείνο, ο König εργαζόταν ακόμα ως ξυλουργός. Τέλος, αρκετά από τα κόμικ του έχουν μεταφερθεί σε ταινίες για τις οποίες δε ξέρουμε να σας πούμε περισσότερα…

Οι παρακάτω μικρές ιστορίες είναι μερικές από τις άπειρες που θα θέλαμε να βάλουμε εδώ…