Max Cabanes

Ο Max Cabanes γεννήθηκε το φθινώπορο του 1947 στην Béziers της Νοτίου Γαλλίας. Ξεκίνησε την καριέρα του στην κεραμοποιία και ζωγραφίζοντας ήρωες του Disney σε καρτ ποστάλ. Όμως, χάρη στην σχεδιαστική και σεναριακή του δεινότητα εντάχθηκε στο -ιστορικό περιοδικό της γαλλοβελγικής σχολής- Pilote όπου, το 1972, ξεκίνησε να δημοσιεύει μικρές ιστορίες. Οι ιστορίες του άρχισαν να δημοσιεύονται και σ’ άλλα περιοδικά όπως το Fluide Glacial, το Charlie Mensuel και το À Suivre. Μάλιστα, την περίοδο εκείνη, συνέργαστηκε με τον πολυγραφότατο σεναριογράφο Jean-Claude Forest – ο οποίος ήταν ήδη διάσημος από τη δεκαετία του 1960.

Μετά το 1986, ο Cabanes ανανέωσε τη γραμμή του δουλεύοντας με νερομπογιές και κάρβουνο καταφέρνοντας έτσι να παράξει ένα ιδιάζων και αναγνωρίσιμο στιλ. Παραμένοντας κατά βάση ρεαλιστικός, κατάφερε να δώσει στις ιστορίες του μια ονειρική αίσθηση και μια κάποια καμπύλωση της αίσθησης του χρόνου που θυμίζει ταινίες του Jean-Pierre Melville σαν το “Les Enfants Terribles” (1950). Όπως και στον Melville, έτσι και στο έργο του Cabanes, κυριαρχεί το μοτίβο μιας εκρηκτικής κι ενίοτε αυτοκαταστροφικής επιθυμίας· μιας άγουρης κι απαίδευτης υποκειμενικότητας η οποία ακροβατεί στο περιοριστικό και ναΐφ περιβάλλον της γαλλικής επαρχίας. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, στα τελευταία τεύχη του Pilote, ο Cabanes χρησιμοποίησε για πρώτη και τελευταία φορά ζωόμορφους χαρακτήρες.

To 1990 o Cabanes τιμάμαι με το Μεγάλο βραβείο του Φεστιβάλ της Angoulême. Συνεχίζοντας στους ίδιους ρυθμούς και την δεκαετία του 1990, δημοσίευε -ανάμεσα σ’ αλλά- την σειρά “Bouquet de Flirts”, στο περιοδικό L’Écho des Savanes, σε συνεργασία με την σεναριογράφο Sylvia Brasque. Πρόκειται για τις ερωτικές περιπέτειες ενός νεαρού κοριτσιού οι οποίες εκτυλίσσονται την δεκαετία του 1970. Την ίδια περίοδο εξέδωσε στις εκδόσεις Casterman τις ιστορίες “Maxou contre l’Athlète” και “Bellagamba”.

Στα τέλη της δεκαετίας του 2000, καταπιάστηκε για πρώτη φορά με την μεταφορά βιβλίων του Jean-Patrick Manchette σε κόμικ. Το 2009, εκδόθηκε το πρώτο μέρος της “Πριγκίπισσας του αίματος” και το 2011 το δεύτερο. “Η πριγκίπισσα του αίματος” ήταν το τελευταίο βιβλίο του Manchette, το οποίο δυστυχώς δεν πρόλαβε να τελειώσει. Για την μεταφορά του βιβλίου σε κόμικ αλλά και την σεναριακή του ολοκλήρωση, ο Cabanes συνεργάστηκε με τον γιό του Manchette, Doug Headline. Συνεργασία η οποία ευόδωσε και συνεχίστηκε γι’ ακόμα δύο μεταφορές βιβλίων του Manchette· το “Fatale” (2014) και το Nada (2018). Έτσι, μέχρι σήμερα,έξι βιβλία του Manchette έχουν μεταφερθεί σε κόμικ· τρία από τον Jaques Tardi και τρια από τον Max Cabanes.

Παρακάτω, μπορείτε να διαβάσετε την ιστορία “Αθώες παιδικές διακοπές”, μέσα από το τεύχος 169.