Το όνομα Σανγκάη ανήκε αρχικά σ΄ένα φανζίν το οποίο πρόλαβε, ανάμεσα στο φθινώπορο του 2006 και το χειμώνα του 2008, να εκδόσει 3 μόλις τεύχη. Το όνομα αυτό κληρονομεί αυτό εδώ το site. Υπάρχει λοιπόν ένα νήμα που συνδέει αυτά τα εγχειρήματα μεταξύ τους όπως και με άλλα παρόμοια. Με εκδόσεις και περιοδικά του παρελθόντος, με ανθρώπους, σπίτια και στέκια. Αλλά ας μείνουμε προς το παρόν στο ιστορικό του εν λόγω φανζίν. Η Σανγκάη γεννήθηκε μέσα από συζητήσεις και ξενύχτια μα κυρίως μέσα από τηνα ανάγκη να γεννηθεί κάτι που, όσο προσπαθούσαμε να το φανταστούμε τόσο μας ξέφευγε. Η επιθυμία άλλωστε είναι ολισθηρή κι όχι ηρωϊκή και πένθιμη. Την ίδια εποχή πάνω κάτω, γεννήθηκε κι ο αδερφός της Σανγκάης, το a.peb.o.t. φανζίν άτακτης έκδοσης που, με κεντρικό μέσο τα κόμικ, πάλεψε κόντρα στα ήθη της διαχωρισμένης τέχνης για να ενώσει ανθρώπους, τέχνες και πρακτικές παρέμβασης στο δημόσιο χώρο, αφήνοντας εντέλει πίσω του κάτι παραπάνω από 5 τεύχη· την ανεκτίμητη εμπειρία της συλλογικής δράσης. Στο πλαίσιο της ίδιας παρέας, των ίδιων σπιτιών και στεκιών αλλά και της ίδιας αγάπης για την τυπογραφία, εκκολαύτηκε και το εγχείρημα της Σανγκάης. Στη Σανγκάη συμμετείχαμε 5 φίλοι προσπαθώντας, μ’ αυτό το όχημα να μίλησουμε αφενός για όσα γουστάραμε κι αφετέρου, για τις αιτίες και τις επιθύμιες μας. Γι αυτό, όπως και κάθε φανζίν, η Σανγκάη αναδίδει αυτήν την έντονη υποκειμενικότητα. Άλλωστε ποιος μπορεί να ξεχωρίσει με σαφήνεια την αυτοπαρατήρηση από την εξιστόρηση; Από την άλλη όμως η Σανγκάη διακατέχονταν από έντονες και δημιουργικές φυγόκεντρες δυνάμεις. Λάτρευε να κοιτάει με γυμνά μάτια τις ηλιαχτίδες ακόμα κι αν αυτές θόλωναν την όραση της. Η ζεστασιά μιας (έστω και φανταστικής κοινότητας) ήταν η δική της Ιθάκη. Γι αυτό και η Σανγκάη είχε σαν προίκα -κι όχι σαν άγκυρα- τις εμπειρίες και τις μετεφηβικές μανίες της. Είχε σα σημείο εκκίνησης -κι όχι σαν ιερό- μια υποκειμενικότητα ρευστή και δυναμική. Δεν της άρεσε καθόλου η μοναξιά – προτιμούσε τα χάδια. Ακόμα ακόμα και την κυκλοθυμικότητα της παρέας. Έτσι, ενώ κατάφερε να βγάλει με τα πολλά 3 τεύχη, η εμπερία της αφομοιώθηκε σε άλλα εγχειρήματα αλλά και αγαπήθηκε από ανθρώπους εκλεκτούς με το πέρασμα του χρόνου. Αλλά αρκετά με τους σοβαροφανείς απολογισμούς. Η Σανγκάη, ήταν κάποτε νεαρή κι ατίθαση και διακήρυττε με πάθος πως γράφει στ’ αρχίδια της τη μελαγχολία και τον ρομαντισμό. Ε, αυτό τουλάχιστον ισχύει ακόμα.