Daniel Torres

Ο Daniel Torres ξεκίνησε την καριέρα του το 1980 στο περιοδικό El Vibora αμέσως μετά το τέλος των σπουδών του. Αποφοίτησε από την Αρχιτεκτονική, μάζεψε τα σχέδια του σ’ ένα ντοσιέ, μετακόμισε στη Βαρκελώνη και χτύπησε την πόρτα ενός από τα μακροβιότερα περιοδικά κόμικς της ευρώπης. Το εκπληκτικό μ’ αυτόν τον τυπικό από μια άποψη ισπανό δημιουργό, είναι το πως κατάφερε να εξελίξει το σχέδιο του, εντάσσοντας στοιχεία, τόσο από την αμερικάνικη κουλτούρα, όσο και την ευρωπαϊκή avant garde. Κι ακόμη περισσότερο, χωρίς να υπολείπεται καθόλου στον τομέα του σεναρίου. Πρόκειται αναμφίβολα για έναν μάστορα της επιστημονικής φαντασίας που, μέσα από καρέ με φανταστικά αρχιτεκτονικά τοπία και ενδυματολογικές απεικονίσεις, οικοδομεί ένα υποβλητικό περιβάλλον ικανό να μαγέψει ακόμα κι όσους δεν αρέσκονται στο είδος. Η, όλο και πιο καθαρή με το πέρασμα του χρόνου, γραμμή του, τόσο στα ασπρόμαυρα όσο και στα έγχρωμα κόμικς, δείχνει άλλωστε πόσο “διαβασμένος” ήταν εξαρχής. Η έντονη επιρροή του για παράδειγμα από τον εκπληκτικό βέλγο σχεδιαστή Ever Meulen (κατά κόσμον Eddy Vermeulen) είναι εμφανής. Μ’ αυτήν την έννοια, ο Torres διαφοροποιείται ως έναν βαθμό από την ισπανική σκηνή καθώς βουτάει στην εργαλειοθήκη του μοντερνισμού και συνθέτει το προωπικό του στιλ.

Η πρώτη του μεγάλη ιστορία, το “Angel Clueco” δημοσιεύτηκε το 1980. Ακολούθησε το Opium (1982), το οποίο πρωτοδημοσιεύθηκε στο γαλικό περιοδικό Cairo κι έκανε θραύση. Ακολουθούν δημοσιεύσεις σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και σε περιοδικά όπως το A Suivre. Μετά από έναν χρόνο βγήκε η πρώτη του ιστορία με τον ήρωα Rocco Vargas του οποίου τις περιπέτεις συνεχίζει αργά και σταθερά μέχρι σήμερα. Οι αναγνώστες γνωρίζουν τον Vargas σαν έναν γοητευτικό, ώριμο άντρα που απολαμβάνει τη ζωή του σαν ιδιοκτήτης ενός night club ενώ ταυτοχρόνως είναι διάσημος σ’ όλον το γαλαξία ως συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας. Ο άντρας με το λεπτό μουστάκι και το θεληματικό πηγούνι περιβάλεται από έναν κόσμο αμερικάνικκης μόδας του μεσοπολέμου και τεχνολογικής αιχμής. Καθώς όμως σ’ αυτές τις περιπτώσεις η ηρεμία δεν κρατάει για πολύ, ο Vargas ξαναμπλέκει σε περιπέτειες κι έρχεται συνεχώς αντιμέτωπος με το πλούσιο παρελθόν του. Μέσα απ’ αυτήν τη παλινδρωμική αφήγηση, περιλαμβάνονται ιστορίες αντικατασκοπείας, αστρικοί πόλεμοι, ρομποτ με υπεράνθρωπες δυνάμεις και φυσικά γοητευτικές γυναίκες.

Στην ελλάδα, ορισμένες από τις Περιπέτεις του Rocco Vargas, oπως και του Opium, είχαν δημοσιευθεί στο περιοδικό Παρα Πέντε. Εκεί βρήκαμε και την παρακάτω διαφωτιστική συνέντευξη.

Κι εδώ μια από τις λίγες μικρές ιστορίες του Daniel Torres, δημοσιευμένη το Μάιο του 1992, στο τεύχος 132 της βαβέλ.